199 -

آداب دعا كردن

1 - حضور قلب .

2 - خضوع و فروتنى .

3 - اميدوارى .

4 - شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم او به نياز.

5 - اميدوارى به خدا و قطع اميد از ديگران .

6 - پرهيز از گناه به ويژه ستم مالى و آبرويى به مردم .

7 - گريستن . روايت شده است : ((بين بهشت و جهنم ، گردنه اى است كه كسى از آن عبور نمى كند، مگر كسانى كه از ترس خدا، خيلى گريه كرده باشند.))

8 - سپاس و ستايش خداوند.

9 - ذكر نامهاى خدا كه مناسب دعايش مى باشد و نيز گفتن نعمتهاى خداوند و شكر آن ، بيان گناهان و آمرزش خواستن براى آنها.

10 - درنگ و عجله نكردن و اصرار و پافشارى در دعا. زيرا خداوند درخواست كننده لجوج را دوست دارد و حداقل پافشارى اين است كه دعاى خود را سه بار تكرار كرده و خواسته خود را سه بار بگويد.

11 - پنهان دعا كردن . زيرا هم فرمان خداوند را كه مى فرمايد: ((در پنهان دعا كنيد)) اجابت كرده و هم از آفت ريا دور مى ماند. روايت شده است : ((دعاى پنهانى ، برابر با هفتاد دعاى آشكار است )).

12 - شريك ساختن ديگران در دعا.

13 - با ديگران دعا كردن . دعا در جمع نيز باعث اجابت است . بهترين جمعيت براى دعا، چهل نفر است . چهار نفر هم مى توانند هر كدام ده بار دعا كنند و اگر نتوانست در جمع دعا كند، خود نيز مى تواند چهل بار دعا كند.

14 - تضرع در دعا به همراه قلب خاضع و بدن متواضع و چاپلوسى . خداوند به حضرت موسى (عليه السلام ) وحى كرد: ((موسى ! هنگامى كه مرا مى خوانى ترسان باش ، صورت خود را خاك آلوده كن و با اعضاى مهم بدنت ، برايم سجده كن ... قلبت را با ترس از من بميران . زنده دل و كهنه لباس باش ...))

15 - صلوات فرستادن بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) و آل او (عليهم السلام ) در اول و آخر دعا باعث اجابت دعا است .

16 - پاكدلى و روى آوردن با تمام وجود به خداوند.

17 - دعا كردن قبل از بلا.

18 - شريك نمودن ديگران در دعا و قبل از خود، آنان را دعا كردن .

19 - بلند كردن كف دستها هنگام دعا.

20 - در دست داشتن انگشترى عقيق يا فيروزه . از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده : ((هيچ كف دستى به سوى خداى متعال بلند نشده است كه نزد او محبوبتر باشد از كفى كه انگشتر عقيق در آن است .))

21 - صدقه دادن قبل از دعا، باعث اجابت دعا مى گردد.

22 - انتخاب اوقات مخصوصى براى دعا، مثل شب و روز جمعه ، بين ظهر و عصر روز چهارشنبه براى نفرين كردن كفار، وقت نماز عشاء، يك ششم اول از نيمه دوم شب ، آخر شب تا طلوع فجر، بين طلوعين ، سه شب قدر در ماه رمضان كه برترين آن شب بيست و سوم است ، شبهاى احياء كه عبارتنداز: شب اول رجب ، نيمه شعبان ، عيد فطر و قربان و روز عرفه ، فطر و قربان ، هنگام وزيدن بادها، باريدن باران ، از بين رفتن سايه ها و ريختن اولين قطره خون مقتول مؤ من ، هنگام اذان ظهر و از طلوع فجر تا طلوع خورشيد، بعد از نمازهاى واجب ، وتر، فجر و نماز ظهر و مغرب .

23 - مكانهاى خاص نيز به اجابت دعا كمك مى كنند. مانند: ((راءس ‍ الحسين و مكانى كه زير گنبد آن قرار دارد)).

24 - حالات عالى مانند رقت قلب .

25 - طهارت ، نماز و روزه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: